Czym jest syndrom DDA?

Konsekwencje alkoholizmu w rodzinie są poważniejsze, niż pierwotnie zakładano. Przez chorobę alkoholową cierpi nie tylko alkoholik, ale także jego rodzina, najbliżsi oraz sąsiedzi. Znacząco wpływa także na najmłodszych, rzutując na ich późniejsze życie i sposób, w jaki radzą sobie z problemami. Dlatego tak ważne jest, żeby osoby podejrzewające u siebie syndrom DDA (syndrom Dorosłych Dzieci Alkoholików) skontaktowały się z lekarzem i psychoterapeutą. Pozwoli to zauważalnie poprawić komfort ich życia. 

Sprawdzone schematy działania

Problem nie kończy się po wyprowadzce z domu. Chociaż w opinii społeczeństwa alkoholizm zostaje za zamkniętymi drzwiami, schematy postępowania, które pomagały dziecku przetrwać ciężką sytuację w rodzinie, poważnie utrudniają również dorosłe, samodzielne życie. Osoby z syndromem DDA poszukują kontroli, ponieważ kontrola daje im tak niezbędne przecież poczucie bezpieczeństwa, którego brakowało im w dzieciństwie. Nie lubią za to zmian, ponieważ odczuwają ciągły niepokój i żyją w obawie, że sytuacja w każdej chwili może ulec pogorszeniu. Winę za taki stan rzeczy ponosi nie tylko rodzic uzależniony, ale także zdrowy rodzic, który poświęcał czas i energię uzależnieniu partnera, zamiast swojemu dziecku. Właśnie dlatego osoby z takich rodzin czują się mniej wartościowe i gorsze od innych oraz wychodzą z założenia, że nie są godne miłości. 

Rodzina dysfunkcyjna – czyli jaka?

Syndrom Dorosłych Dzieci Alkoholików jest poważniejszy, niż mogłoby się wydawać i, tak jak każde inne uzależnienie, może znacznie utrudniać funkcjonowanie w społeczeństwie. Jeśli dostrzegasz u siebie cechy osoby z syndromem DDA, jednak nie pochodzisz z rodziny alkoholowej, zastanów się, czy żaden z Twoich opiekunów nie walczył z innym uzależnieniem (jak hazard czy narkomania), nie przechodził ciężkiej choroby albo nie miałeś do czynienia z rygoryzmem religijnym. Każda z tych sytuacji mogła doprowadzić do wykształcenia schematów, które charakteryzują właśnie syndrom DDA. Dlatego niezwykle ważne jest, żeby niezależnie od wątpliwości Twoim pierwszym wyborem był lekarz psychiatra, który pomoże Ci zdefiniować Twój problem i poprawi jakość Twojego życia. 

Nie bój się pomocy

Jeśli u siebie lub u bliskiej Ci osoby rozpoznajesz poniższe cechy i schematy postępowania:

• ukrywanie uczuć;

• skłonności do kłamstwa, nawet w sytuacji, kiedy logiczniej byłoby powiedzieć prawdę;

• poczucie alienacji;

• potrzeba kontroli;

• strach przed zmianą;

• nieradzenie sobie z odpowiedzialnością albo nadmierne przyjmowanie na siebie obowiązków;

• obawa przed sytuacją konfliktową i złością;

warto zastanowić się nad uzyskaniem pomocy specjalisty. Rozpoznanie syndromu DDA nie skazuje Cię na życiową porażkę. Przeciwnie. Diagnoza to nie koniec, a dopiero początek nowego, lepszego życia. To pierwszy krok w drodze do odzyskania poczucia bezpieczeństwa, własnej wartości i zdrowych relacji z bliskimi. Na początku drogi świetnym rozwiązaniem będzie psychoterapeuta online, który pozwoli Ci opracować plan działania bez wychodzenia z domu, co oszczędzi Ci dodatkowego stresu i niepokoju. Już na pierwszej wizycie razem z psychoterapeutą dostosujesz terapię do swoich potrzeb i opracujecie wspólnie sposób leczenia oparty na najnowszych rozwiązaniach stosowanych w medycynie światowej. Pamiętaj, że szukanie pomocy to nie jest przyznanie się do porażki. Pomimo tego, że zaburzenia psychiczne jeszcze nie tak dawno temu uznawane były za powód do wstydu, dziś coraz więcej osób zdaje sobie sprawę z tego, że problemy psychiczne wymagają takiej samej pomocy medycznej, jak zaburzenia somatyczne. Nie obawiaj się presji społeczeństwa – pamiętaj, że najważniejsze jest Twoje zdrowie.

Fot. Andrea Piacquadio/Pexels